T. VAN DEEL – 1998 - Titelinformatie afkomstig van het NRC.

​

RENAAT RAMON (1936) is een Brugse dichter, essayist en beeldend kunstenaar. Zijn dichtbundel Ongehoorde gedichten bevat zogenaamde concrete poëzie en is dus meer teken dan taal. Een van zijn motto’s is afkomstig van Wittgenstein en luidt: ‘Was gezeigt werden kann, kann nicht gesagt werden’. Erik Slagter, in een diepdravend voorwoord, noemt Ramons gedichten terecht ‘Denkbeelden’. Ramon werkt constructivistisch met letters, cijfers, wiskundige tekens, vierkanten, driehoeken en cirkels. Een talig element is de titel, bijvoorbeeld ‘zelfportret’, ‘voortekens’, ‘evolutie’, ‘zon en rivier’. Deze titels geven een indicatie hoe het gedichtbeeld gelezen kan worden, ze vervangen het beeld vanzelfsprekend niet. Wat poëzie in Ramons visie eigenlijk is, wordt uitgedrukt met een kloek wortelteken geplaatst voor een liggende acht: poëzie is de wortel van het oneindige. 
Ramons poëzie is van hoge kwaliteit; met eenvoudige middelen bereikt hij een treffend resultaat.